موانع همکاری دانشگاه و صنعت از دیدگاه استادان دانشگاه‌های بوعلی سینا و صنعتی همدان

هدف اصلی این تحقیق پیمایشی، شناسایی و تحلیل موانع همکاری دانشگاه و صنعت از دیدگاه استادان دانشگاه است. جامعه آماری تحقیق، استادان دانشگاه‌های بوعلی ‌سینا و صنعتی همدان هستند که از بین آنها 108 نفر بر مبنای فرمول نمونه‌گیری کوکران به‌عنوان نمونه تعیین و به‌طور تصادفی بررسی شدند. ابزار گردآوری داده‌های تحقیق پرسشنامه بود که روایی آن را تعدادی از استادان دانشگاه تأیید کردند و پایایی آن نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (90/0) تأیید شد. بر مبنای نتایج تحلیل عاملی، مهم‌ترین موانع همکاری دو بخش را می‌توان در شش دسته تقسیم‌بندی کرد که عبارتند از: فراهم نبودن زیرساخت‌های ارتباطی، ضعف مالی و تجهیزاتی در نظام تحقیقاتی کشور، بی‌اعتمادی صنعت به دانشگاه و دانش نوین، ناهماهنگی شناختی، ناکارآمدی نظام‌های قانونی و مشوق‌های همکاری و ضعف در برنامه‌های آموزشی و پژوهشی دانشگا‌ه‌ها. درمجموع این عوامل 7/49 درصد از واریانس موانع موجود در این زمینه را تبیین کردند.